Classicale Werkgroep
Kerk en Israël Utrecht

Geschiedenis

Op 1 november 1982 wordt de ‘Werkgroep voor de verhouding van Kerk en Israël’ opgericht, als 'orgaan van bijstand' van de hervormde PKVU (Provinciale Kerkvergadering Utrecht).
Hoewel er vanaf het begin een informatief contact is met een gereformeerde predikant, wordt pas drie jaar later de samenwerking in praktijk gebracht door toetreding van gereformeerde leden. De werkgroep is dan tegelijkertijd ‘orgaan van bijstand’ van de PKVU en ‘deputaatschap’ van de gereformeerde PSU (Particuliere Synode Utrecht).
In de gezamenlijke vergadering van PKVU en PSU op 20 november 1991 wordt die samenwerking ook organisatorisch bezegeld door de vaststelling van de ‘Regeling voor het Provinciale Samenwerkings-orgaan voor de verhouding van Kerk en Israël in de provincie Utrecht’.
Er verandert weinig in organisatorisch opzicht, tot in 2001 de Regionale Dienstencentra tot stand komen, als onderdeel van de federatie tussen de Samen-op-Weg-kerken. Het Samenwerkingsorgaan wordt dan onderdeel van het RDC-Utrecht. Bovendien verandert de naam in Regionale Werkgroep Kerk en Israël Utrecht.
De bezuinigingen binnen de Protestantse Kerk in Nederland leiden in 2007 tot een nieuwe reorganisatie, waarbij de negen regionale Protestantse Dienstencentra worden opgeheven en vervangen door vier Steunpunten. De Regionale Werkgroep wordt gekoppeld aan een opvolger van de PKVU / PSU en heet sinds januari 2008 Provinciale Werkgroep Kerk en Israël Utrecht.
In 2018 voert de Protestantse Kerk in Nederland weer een reorganisatie uit. De provincie Utrecht wordt een classis. Sindsdien heet de werkgroep: Classicale Werkgroep Kerk en Israël Utrecht.